Rok 2025 zapisze się w polskiej gospodarce jako początek bezprecedensowego cyklu inwestycyjnego. Po okresie przejściowym i fazie odblokowania funduszy, przedsiębiorcy stają w obliczu sytuacji, którą analitycy określają mianem perfekcyjnej burzy dla sektora publicznych zamówień.
Nie mamy już do czynienia z pojedynczym strumieniem finansowania, ale z potężną kumulacją dwóch największych wehikułów finansowych: nowej perspektywy polityki spójności oraz gwałtownie przyspieszonego Krajowego Planu Odbudowy. Ta synergia tworzy wieloletnie, przewidywalne i niezwykle głębokie okno popytu, którego epicentrum znajduje się dokładnie na przecięciu branży budowlanej oraz sektora transportu, spedycji i logistyki.
Skala zjawiska jest historyczna. Z jednej strony, do Polski płyną europejskie środki na wspomnianą politykę spójności. Z drugiej, wydatkowanie środków z KPO nabrało, według oficjalnych komunikatów, zawrotnego tempa, a do połowy 2025 roku Polska zainwestowała już blisko 121,5 miliarda złotych z tego funduszu. Dla przedsiębiorców oznacza to jedno: fala zamówień, która właśnie uderza w rynek, nie jest krótkoterminowym impulsem, lecz zjawiskiem, które zdefiniuje krajobraz biznesowy na lata 2026-2027 i jeszcze dalej.
Budowlana ofensywa: Rynek chroniony i dwa silniki popytu
Sektor budowlany jest pierwszym i największym beneficjentem tej fali. Popyt publiczny napędzany jest obecnie przez dwa równoległe silniki, które pracują z pełną mocą. Pierwszym jest budownictwo drogowe. Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad przedstawiła przewidywalny, wieloletni harmonogram przetargów. Plany na sam 2025 rok zakładały już ogłoszenie postępowań na budowę 387,5 kilometrów dróg o wartości przekraczającej 13 miliardów złotych.
Co kluczowe, nie jest to jednorazowy szczyt. W 2026 roku Dyrekcja planuje uruchomić przetargi na kolejne blisko 300 kilometrów, o szacowanej wartości około 12 miliardów złotych. Mówimy tu o gigantycznych, strategicznych kontraktach, takich jak budowa ponad 103 kilometrów trasy S11, czy kluczowego dla ściany wschodniej odcinka S19 o długości 53 kilometrów. Dla firm budowlanych oznacza to luksus, którego nie miały od lat: możliwość planowania inwestycji w sprzęt i zasoby ludzkie w oparciu o twardy, trzyletni horyzont zamówień.
Drugim silnikiem, pracującym równolegle, jest modernizacja kolei. Spółka PKP Polskie Linie Kolejowe rozpoczęła ofensywę inwestycyjną finansowaną z miliardów pochodzących z KPO. Obejmuje ona modernizację stacji, kluczowych linii kolejowych oraz budowę obiektów inżynieryjnych, jak tunele.
Warto przy tym zauważyć, że strumień pieniędzy nie ogranicza się tylko do infrastruktury linearnej. Fundusze spójności finansują również setki mniejszych, regionalnych projektów, od infrastruktury energetycznej, jak projekty OZE w Olsztynie, po obiekty publiczne, na przykład centra symulacji medycznej. Daje to szansę na dywersyfikację portfela zamówień także firmom o mniejszej specjalizacji.
Kluczową informacją dla przedsiębiorców jest nie tylko skala, ale zmiana otoczenia konkurencyjnego. Rynek stał się bardziej chroniony. GDDKiA, ogłaszając już 10 przetargów o łącznej wartości ponad 3,4 miliarda złotych, wdrożyła w nich założenia wyroku TSUE z października 2024 roku. W praktyce oznacza to radykalne ograniczenie dostępu do zamówień publicznych firmom z tak zwanych państw trzecich. Oznacza to, że potężna konkurencja spoza UE, która wcześniej agresywnie walczyła ceną, została w dużej mierze wykluczona z podziału tego tortu.
TSL w podwójnej roli – logistyka budowy i infrastruktura jutra
Dla branży TSL obecny boom inwestycyjny to podwójna wygrana. Sektor ten odgrywa jednocześnie dwie role: natychmiastowego beneficjenta popytu logistycznego oraz strategicznego użytkownika końcowego budowanej infrastruktury.
Pierwsza rola to szeroko rozumiana logistyka budowy. Równoczesne uruchomienie setek kontraktów przez GDDKiA i PKP PLK generuje gigantyczny, natychmiastowy popyt na usługi transportowe. To konieczność dostarczenia na place budowy milionów ton kruszyw, stali, cementu, prefabrykatów oraz zapewnienia transportu ciężkiego sprzętu i sprawnej logistyki pracowniczej. Jest to potężny zastrzyk zleceń dla firm transportowych, szczególnie tych specjalizujących się w ładunkach ponadgabarytowych i masowych.
Warto tu odnotować, że popyt ten nie dotyczy tylko megakontraktów, ponieważ chodzi o 324 tysiące realizowanych projektów, a rynek zleceń logistycznych jest też regionalny i generowany przez tysiące mniejszych, lokalnych inwestycji, co tworzy stabilne zapotrzebowanie dla mniejszych, regionalnych firm przewozowych.
Znacznie ważniejsza jest jednak rola druga, strategiczna infrastruktura jutra. Firma transportowa, która dzisiaj realizuje intratne zlecenia, wożąc materiały na budowę trasy S11, za kilka lat będzie używać tej samej, ukończonej trasy S11 do realizacji swoich standardowych zleceń dla klientów z sektora e-commerce czy automotive. Oznacza to, że branża TSL, obsługując obecny boom budowlany, de facto współfinansuje budowę własnej, przyszłej przewagi konkurencyjnej.
Każdy nowy kilometr drogi ekspresowej i każda zmodernizowana linia kolejowa to dla sektora TSL permanentne obniżenie kosztów operacyjnych w przyszłości – krótszy czas tranzytu, mniejsze zużycie paliwa i większa niezawodność dostaw, co bezpośrednio przekłada się na wyższą konkurencyjność na rynku europejskim.
Strategie na czas inwestycyjnej fali
Bezprecedensowa fala inwestycji publicznych stawia przed przedsiębiorcami nie tylko szanse, ale i fundamentalne wyzwania strategiczne. Największym ryzykiem, które już teraz materializuje się na rynku, są wąskie gardła. Jednoczesne ofensywy GDDKiA w budowie dróg i PKP PLK w modernizacji kolei oznaczają gwałtowny, skumulowany wzrost popytu na te same, ograniczone zasoby.
Dla firm budowlanych i transportowych oznacza to, że wygranie przetargu to dopiero połowa sukcesu. Prawdziwą bitwą będzie zabezpieczenie łańcucha dostaw i utrzymanie rentowności w obliczu nieuniknionej inflacji kosztów materiałowych i presji płacowej. Wygrają ci, którzy zamiast polegać na dostawach na ostatnią chwilę, zdołają zawczasu zakontraktować kluczowe zasoby.
Kluczem do takiej proaktywności okazuje się natychmiastowy dostęp do środków obrotowych, które pozwolą sfinansować te strategiczne zakupy. Problem w tym, że w wielu przypadkach pieniądze te są zamrożone w wystawionych fakturach z długimi terminami płatności. Jest to szczególnie dotkliwe właśnie w tych sektorach. Branża transportowa i budowlana należą do tych, które na przelew od kontrahenta czekają najdłużej, a taka luka płynnościowa skutecznie uniemożliwia szybkie, wyprzedzające działania kontraktacyjne i stawia firmę w roli biernego obserwatora rosnących kosztów.
Właśnie tę lukę wypełnia faktoring. Zamiast czekać tygodniami na własne pieniądze, przedsiębiorca może przekazać faktorowi kopię wystawionej faktury i otrzymać zaliczkę (często 80-90% jej wartości brutto) niemal natychmiast, zazwyczaj w ciągu 24 godzin. Gotówka ta przestaje być wirtualnym zapisem w księgowości, a staje się realnym narzędziem w ręku firmy. Pozwala to precyzyjnie sfinansować strategiczne zakupy materiałów po bieżących cenach – zanim dotknie je kolejna fala podwyżek – lub bez opóźnień uregulować zobowiązania wobec kluczowych podwykonawców, co gwarantuje ciągłość prac. W ten sposób faktoring zamienia problematyczne oczekiwanie na płatność w strategiczną przewagę rynkową.
Jednak najbardziej perspektywiczne firmy powinny myśleć już krok dalej – nie tylko o absorpcji krajowych funduszy, ale o ekspansji. Kluczową wskazówką są tu najnowsze nabory wniosków. We wrześniu 2025 roku uruchamiane są nie tylko kolejne konkursy, jak te o budżetach 90 milionów czy 67 milionów złotych, ale przede wszystkim preferencyjne pożyczki, oprocentowane na 1-2%, przeznaczone na inwestycje związane z odbudową Ukrainy. To wyraźny sygnał ze strony instytucji finansujących. Infrastruktura budowana dziś w Polsce Wschodniej, jak wspomniana trasa S19, staje się strategiczną bramą i zapleczem logistycznym dla potencjalnie największego rynku budowlanego na świecie w nadchodzącej dekadzie.
Inteligentna strategia polega więc na wykorzystaniu obecnego boomu finansowanego z KPO i funduszy spójności nie tylko do realizacji krajowych kontraktów, ale do zbudowania w Polsce Wschodniej potencjału – hubów logistycznych, fabryk materiałów budowlanych – który pozwoli polskim firmom stać się kluczowymi graczami w przyszłym procesie odbudowy wschodniego sąsiada.
Obecny cykl inwestycyjny, trwający od 2025 roku, nie jest zatem zwykłą hossą. To wąskie okno strategiczne, które redefiniuje rynek. Skumulowany popyt wsparty protekcjonistycznymi regulacjami, tworzy idealne warunki do wzrostu dla firm budowlanych i TSL. Jednak przetrwają i zdobędą dominującą pozycję na następną dekadę tylko te przedsiębiorstwa, które potrafią precyzyjnie zarządzać ryzykiem i rozsądnie zaplanują swoje
